Verliefd op je doel

Als je iets graag wil, moet je verliefd zijn op je doel. Je hebt geduld en doorzettingsvermogen nodig en plezier hebben in het proces. Vooral plezier is enorm belangrijk. Ik heb een keer met mijn zoon een filmpje opgenomen, we waren de hele dag bezig om met luciferstokjes de straten in het klein na te maken. Ontzettend veel plezier hebben we die dag gehad.

Het was natuurlijk nooit zo leuk geweest als ik dit in mijn eentje had gedaan. En ik bleek ook talent te hebben in wat ik deed. Dat is ook niet onbelangrijk. Als je een slechte loper bent, moet je ook geen professioneel voetballer proberen worden, maar dat betekent natuurlijk ook niet dat je niet moet gaan voetballen.

Mijn ervaring is dat als je iets per se wilt, je het voor elkaar krijgt. Ik had bijvoorbeeld niet de bouw om acrobaat te worden, maar met jarenlang trainen is het mij wel gelukt. Maar de wil moet er 100% zijn. Want het betekent namelijk dat je er veel voor moet laten. Zo moesten wij altijd op ons gewicht letten en elke dag trainen. Dat hebben we 10 jaar gedaan voordat we écht goed waren. Wat ik merk is dat de jeugd van nu ongeduldiger is dan vroeger, als ze nu iets willen, moet het morgen klaar zijn. Dat werkt met heel veel dingen die het waard zijn niet zo.

Je hebt tijd nodig om op je bek te gaan en fouten te maken. Waar wij in kleine zaaltjes onze act uitprobeerden en langzaam beter werden, komen jonge talenten nu meteen op TV en moeten het dus meteen helemaal goed doen. Dat is toch niet mogelijk? Er wordt van ze verwacht meteen de allerbeste te zijn.

Mensen krijgen geen ruimte meer om fouten te maken, alles wordt meteen gezien en gedeeld. En als je geen fouten mag maken, kun je ook niet groeien. 

Dagelijks fanmail

Ik ben enorm trots dat ik iets gemaakt heb waar mensen nog steeds plezier van hebben. De laatste keer dat ik voor de camera stond is 28 jaar geleden, maar ik krijg nog steeds dagelijks fanmail. Er zijn verschillende generaties groot geworden met Bassie & Adriaan en mensen die vertellen dat ze samen met hun kinderen, of zelfs kleinkinderen, Bassie & Adriaan kijken.

Dat geeft ons nog dagelijks heel veel voldoening. Als je alleen maar voor jezelf gaat en je kan je plezier niet delen met een ander, heb je ook maar de helft van het plezier. 

Geloof niet alles wat je leest

Ik heb mijn hele leven met mijn broer Bas gewerkt, dag en nacht. Er kwam een keer groot nieuws dat we ruzie zouden hebben. De waarheid is dat het nieuws zou zijn als we een dag geen ruzie hadden, dat was de manier waarop wij als broers altijd met elkaar omgingen.

En we maakten het altijd meteen erna weer goed. We hebben toen de krant nog samen opgebeld om te vragen of het artikel verwijderd kon worden. Het antwoord was ´nee, het wordt te goed gelezen´. Schijnbaar ging geld voor op de waarheid. En nu nog steeds vragen mensen of we nog steeds ruzie hebben. Geloof dus niet alles wat je leest op internet of in de bladen. 

Accepteren

Om zo lang met elkaar te kunnen werken heb je respect voor elkaar nodig. Mijn broer en ik hebben alle twee totaal  verschillende karakters, maar we hadden wel altijd hetzelfde doel. Juist als broers kunnen we goed ruzie maken, ik weet dat we dat deden op een manier waarvan sommige mensen schrokken en dachten dat we een gigantisch bonje hadden, maar het kwam altijd weer goed. Doordat we ons hart op de tong hadden en altijd eerlijk naar elkaar waren, hebben wij al die jaren samen kunnen werken en we hebben nog steeds een fijne band. 
Ik ben 37 met mijn vrouw samen, ik ben nog steeds ontzettend gelukkig met haar. Toen het serieus begon te worden, hebben we afgesproken dat we elkaar niet zouden proberen te veranderen. Accepteren hoe iemand is, want op die persoon ben je toch verliefd geworden? 

Werken

Om fijn samen te werken kun je het beste op je gevoel af gaan. Als ik met iemand ging werken en de klik was er na 2 dagen nog steeds niet, dan kapte ik er mee. Ik heb ontdekt dat ik op deze manier met iemand 2 dagen of 20 jaar werkte. Een tussenweg is er niet. Ik heb nog steeds een fijne verhouding met de mensen waarmee ik 40 jaar geleden heb gewerkt. Dat gevoel komt wel met de jaren, ik heb ook geleerd van mensen waarbij het niet werkte. En bij twijfel liever 2 dagen werken dan een risico lopen dat je langer vastzit aan iemand.

Je moet zorgen dat je een team bent, dezelfde instelling hebt en hetzelfde doel nastreeft. Ik heb ook geleerd dat je heel duidelijk moet zijn wat dat doel is. Als je naar de dokter gaat en je vertelt maar een klein deel van je klachten, verwacht je toch ook niet dat de juiste diagnose meteen gesteld wordt? Zo ben ik serieus genomen toen ik klachten van mijn mond had, wat later kanker bleek te zijn. Door alles te vertellen aan de dokter, leef ik nu nog. Dat is een andere goede levensles voor mij geweest; lieg nooit tegen je dokter of je advocaat. 

Stoppen met roken

Ik heb kanker gekregen van het roken. Toen ik er mee begon op mijn 14e had ik dat natuurlijk niet bedacht. Een groot deel van mijn leven heb ik heel veel gerookt en lukte het me niet om te stoppen. Een ontzettend vervelende verslaving is het. Ik heb echt de sigaar moeten leren haten, het werd voor mij een persoon. Ik zei als ik er een nam: ´ jij hebt nu je zin gekregen, maar ik zal uiteindelijk van je winnen´. Ik heb hierin mijn eigen weg gevonden en ben in verloop van 6 weken steeds minder gaan roken. Daarna heb ik de sigaren aan mijn vrouw Ina gegeven. Als ik dan een sigaar wilde, moest ik die bij haar gaan halen.

Dat zou voelen als een echte nederlaag. Ik heb dat nooit gedaan, de laatste sigaren heb ik zelf weggegooid. Nog steeds heb ik mijn laatste sigarendoosje met daarop geschreven: ´laatste sigaar in mijn leven gerookt om 9.30 op 3 september 2003.´ 

Spijt

Ik heb nergens spijt van, ook niet van het roken. Want dat is in het verleden en het verleden kun je niet terug draaien. Dus is spijt hebben niet nuttig, je hebt er niets aan. Jammer dan, daar moet je maar mee leven! Sterker nog, zonder de fouten zou ik nu niet zijn waar ik nu ben.

Ik heb van al mijn fouten geleerd en ben gegroeid als mens. Een kind moet kunnen vallen voordat hij leert om te lopen. Aan het einde van het leven moet je dus ook geen spijt hebben van de dingen die je gedaan hebt. Dat betekent trouwens niet dat je overal ´ja´ op moet zeggen, dan raak je zo in een burn-out. Ik heb geen spijt dat ik zo veel gewerkt heb, daardoor heb ik mijn kinderen heel veel andere dingen kunnen geven. Wat ik wel anders gedaan zou hebben, is meer tijd en aandacht aan mijn vrienden geven. Vrienden hadden soms het idee dat ik het te druk had voor ze en namen daardoor geen contact op. 

Dat is jammer, maar zo gaat het leven. Het negatieve van het leven moet je accepteren. Ik ben 81 jaar en weet dat ik er over 25 jaar waarschijnlijk niet meer ben. Toen ik 60 jaar was en ik kreeg kanker vond ik het wel gemeen, ik zag ontzettend uit naar reizen bijvoorbeeld. Toen ik kankervrij was voelde dat voor mij aan als een herkansing, een tweede leven.

Recent heb ik een bypass gehad, daarna begon mijn 3e leven. En na 3 levens kun je toch niet meer klagen?

Vergeving

Terug kijken is geen probleem, het moet geen zeuren worden. Als je kijkt naar het debat rondom slavernij, vind ik dat je wel moet erkennen dat het gebeurd is, maar dat je er nog op afgerekend wordt vind ik gek. Moet ik sorry zeggen omdat mijn voorvaderen misschien er iets mee te maken hebben? Als je zo begint , hoe ver moet je dan terug gaan in de tijd? Dan houd het niet op en moet iedereen wel bij iemand zijn excuus aanbieden. Ik heb het dagboek van mijn vader en daarin schrijft hij hoe het was. En hij is overleden in de meest ellendige omstandigheden in de 2e wereldoorlog.  Maar ik neem het de Duitsers van nu niet kwalijk. De mensen die nu leven zijn niet meer verantwoordelijk voor zijn dood. Vergeven en dan verder gaan en vooral ervoor zorgen dat het nooit meer gebeurt. 

Inspiratie
Ik haal inspiratie uit het leven, de mensen om mij heen. Voor de serie ging ik altijd eerst naar de locatie en schreef daar de serie omheen. In Amerika, Los Angeles hadden we per ongeluk de auto dicht gegooid met de sleutel erin, toen moesten we in de kou wachten op hulp. Die scène hebben we meteen in de serie geschreven. Kobus, onze papegaai, hij is een paar maanden geleden overleden, hebben we ook in de serie geschreven. Hij riep nog tot het einde ´drommels drommels drommels´. Mooi was dat.

Tip voor mijn 20 jarige

Ik zou tegen mezelf zeggen: ga zo door. Ik had op dat moment een paar beslissingen genomen waarvan ik niet wist hoe het zou gaan. Je moet risico's durven nemen, proberen meer te bereiken. Ik heb toen ik 20 was alles wat kon verroesten of verrotten verkocht. We zouden weggaan voor 2 jaar , dat zijn er 10 geworden en heb onwijs veel geleerd in die tijd.

Hou het geloof in jezelf. Als je iets graag wil, ga het dan doen, maar ga er niet vanuit dat je meteen de beste wordt. Ik schaak nu nog steeds graag, maar win bijna nooit. Uit verliezen kun je ook plezier halen. Het gaat niet altijd om het doel, maar ook over de weg ernaar toe. Ga iets doen waar je gelukkig mee bent. Als je hard werkt is dat niet erg als je je werk leuk vind. Probeer het beste te zijn voor jezelf. En probeer zo veel mogelijk uit als je niet weet wat je wil. Ervaring is de beste leermeester.

En het is leuk als anderen leuk vinden wat je doet, maar het is belangrijker dat je zelf iets doet wat je leuk vind. En word nooit te materialistisch. Mijn oude buurman kwam naar mij toe en zei; wordt het geen tijd voor een nieuwe auto? Ik reed al jaren in mijn oude auto en was daar blij mee. Hij zei; maar kun je je voorstellen hoe andere je zien als je in een Ferrari rijdt? ´Nou, daar word ik alleen maar armer van, niet gelukkig´ heb ik toen gezegd. 

Geluk

Ik heb terugkijkend niet maar een paar gelukkige momenten gehad, maar een aaneenschakeling van geluksmomenten. Ik heb het heel goed en dat realiseer ik me ook. Ik heb bestralingen gehad in mijn tong en een paar jaar lang smaakte alles enorm smerig, zuur en ik had geen speeksel meer. Alles smaakt bagger en eten was een ellende.  Toen de smaak weer terug kwam na 3 jaar kon ik daar enorm van genieten. Ik was als kind zo blij.

Dat is nu 16 jaar terug, maar ik geniet er nog dagelijks van. Gisteren heb ik Japans gegeten, dat was zo ontzettend heerlijk. Ik geniet er nu, een dag later, nog steeds van. Dat is iets wat iemand die gewoon kan proeven zich niet realiseert.

Gezondheid is zo ontzettend belangrijk, dat realiseer je je pas als je het niet meer hebt. Vroeg in je leven investeren in een gezonde levensstijl zou ik iedereen aanraden.

Streven naar geluk in de toekomst kun je doen, maar omdat je niet weet wat er gebeurt in de toekomst is dat niet altijd handig. Als je denkt; dat komt wel als ik met pensioen ga en je haalt die niet, heb je je hele leven gewerkt voor iets wat er nooit komt. Dan kun je maar beter vaker in het moment ook genieten en nu gelukkig zijn.

Neem de tijd om de leuke dingen te zien. De uitspraak ´altijd blijven lachen´ heb ik bijgedraaid, het is nu 1 uur huilen en 23 uur lachen. Het heeft geen zin om negatief te zijn. Als je bijvoorbeeld tegen een paal aan rijdt, kun je daar best even de pest in hebben, maar daarna moet je er om lachen.

Anders verpest je niet alleen dat moment met verdriet of irritatie, maar de rest van de week ook. 

Teleurstelling

Ik heb heel veel moeite om teleurgesteld te worden door mensen, als ik iemand vertrouw en ze beschadigen dat vertrouwen, dan kan ik daar om huilen. Ik snap het vaak niet omdat ik zelf zo niet in elkaar zit en vind dat vreselijk. Soms zeiden mensen tegen mij ´je moet mensen aannemen om te gebruiken´.

Daar ben ik het helemaal niet mee eens, het is veel belangrijker om ze te motiveren, te stimuleren. Zo bouw je een band op die 40 jaar mee kan. Als je vrolijk bent en fijne mensen in je omgeving hebt, komen de ideeën vanzelf. Als je een pessimist in je omgeving hebt, komen de donkere wolken met die persoon mee. Humor en gezelligheid, dat zijn dingen die ik altijd heb nagestreefd, ook in mijn privéleven. Thuis maken we het gezellig en kijk ik met mijn vrouw graag tv series, daar zijn we beiden dol op.  

‘Altijd blijven lachen!’ 

Humor heb ik geleerd van mijn moeder, ze was een klein emotioneel vrouwtje die een zwaar leven heeft gehad. Door haar humor heeft ze standgehouden. We hadden iets uitgehaald waar ze boos over werd en we kwamen thuis, ze was zo kwaad dat ze een pantoffel naar ons gooide. Die kwam per ongeluk in de lamp terecht. Ze moest daar zo ontzettend om lachen!

En als je lacht, kun je niet kwaad zijn. Ze zeggen ook weleens dat de joden de humor hebben uitgevonden door de problemen die ze hebben gehad. Er zijn altijd lichtpuntjes in het leven en humor is een goede manier om met tegenslagen om te gaan. 

Humor en gezelligheid, dat zijn dingen die ik altijd heb nagestreefd, ook in mijn privéleven. Thuis maken we het gezellig en kijk ik met mijn vrouw graag tv series, daar zijn we beiden dol op.